از كنج يا گوشه هاي اتاق نشيمن يا اتاق خواب و ديگر بخش هاي خانه چندان استفاده مطلوبي نمي شود و در واقع اين فضاها هدر مي شوند. ايده هاي زيادي براي استفاده از محل تلاقي ديوارها وجود دارد كه ما در مقاله “طاقچه هاي ديروز و شلف هاي امروز” يكي از اين ايده ها را بررسي خواهيم كرد.
طاقچه هاي ديروز وشلف هاي امروز
از كنج يا گوشه هاي اتاق نشيمن يا اتاق خواب و ديگر بخش هاي خانه چندان استفاده مطلوبي نمي شود و در واقع اين فضاها هدر مي شوند. ايده هاي زيادي براي استفاده از محل تلاقي ديوارها وجود دارد كه ما در مقاله “طاقچه هاي ديروز و شلف هاي امروز” يكي از اين ايده ها را بررسي خواهيم كرد.
طاقچه هاي ديروز و شلف هاي امروز
شلف هاي دكوري در واقع همان طاقچه هاي ديواري سنگي و گچي هستند كه در دكوراسيون خانه پدربزرگ و مادربزرگ خود مي ديديم. ولي به مرور آن طاقچه هاي سنگي از دكوراسيون خانه حذف شدند و معمارها ديگر رغبتي به ساخت طاقچه نشان نمي دادند. از همين رو بود كه نجارها تصميم گرفتند تا آن طاقچه هاي سنتي و كلاسيك را با چوب شبيه سازي كنند و نام آن را به باكس يا شلف چوبي تغيير دهند.
انواع شلف هاي ديواري در دكوراسيون خانه
همه ما دوست داريم كه وسايل دوست داشتني و چيزهايي كه به آنها تعلق خاطر داريم را جلوي چشمان بگذاريم تا هر روز نگاهشان كنيم. گاهي لازم است يادمان بماند كه چقدر دوست داشتن و لذت و شيريني در اين دنيا هست كه رو به رويمان ايستاده و شايد آنها را به خاطر نمي آوريم. در اين مطلب همراه ما باشيد تا نگاهي به طاقچه بيندازيم و از ديد ديگري به آن بنگريم؛ طاقچه اي كه از گذشته تاكنون در شمايل مختلفي، خود را نشان داده و پناهي است براي يادگاري ها و وسايل دوست داشتني مان تا آنها را پيش چشمانمان حفظ كنيم و جان بگيريم. در كنار اين، ميخواهيم گوش بسپاريم به كلام خوشبوي خاطرات طاقچه و شايد هم حروف شيرين شلف.
شلف ديواري در گذشته
طاقچه يا همان شلف ديواري كه از مولفه هاي معماري در ايران بوده، به شكل فرورفتگي و يا برآمدگي بر روي ديوار شكل گرفته و غالبا از جنس چوب، سنگ و گچ است. بد نيست به اين نكته نيز اشاره كنيم كه معمولا براي زيبايي و تزيين طاقچه ها از انواع گچ بري و آيينه كاري استفاده شده است. بيشتر موارد استفاده از آنها نيز براي قرارگيري وسايل تزييني و يا حتي چراغ و لامپ به حساب مي آيد. بد نيست به اين نكته نيز اشاره كنيم كه طاقچه هاي بلندي كه براي دسترسي بزرگسالان بوده را نيز “رف” مي نامند. جالب است بدانيد كه در نواحي شمال ايران، معمولا از طاقچه هايي از جنس چوب استفاده مي شود.
در گذشته ها بيشتر در خانه اعيان و اشراف از طاقچه استفاده مي شد، اما رفته رفته اين المان دكوراسيون خانه سنتي جز رسم و رسوم قرار گرفت و ديگر خانه ايراني بدون طاقچه، بي معني بود. بعد از وارد شدن طاقچه به خانه عموم مردم، در ابتدا آن را در فضاي پذيرايي قرار مي دادند، اما بعد از گذشت مدتي اين المان كارآمد و دوست داشتني در هر اتاقي جاي پيدا كرد و با پارچه هاي سه گوش، كناره هاي ترمه و سرمه دوزي پوشش داده شد.
اندازه هاي متفاوتي از طاقچه در دكوراسيون منزل هاي قديمي وجود داشت؛ از شلف ديواري خيلي كوچكي كه شايد تنها يك گوشه ديوار را اشغال مي كرد گرفته تا طاقچه هاي بزرگي كه سرتاسر آن را پوشش مي داد.
شلف ديواري در دكوراسيون خانه
با گذشت زمان و شكل گيري تغيير و تحولاتي در ساخت و ساز و معماري ساختمان ها، كاربرد طاقچه به عنوان عنصر ثابت بر روي ديوارها كاهش يافت، اما كم كم در شمايل جديدي با نام شلف، شروع به خودنمايي كرد. بد نيست به اين نكته نيز اشاره كنيم كه شايد نمود اولين نشانه هاي بازگشت طاقچه يا همان شلف در ديواري امروزي، فضاي روي شومينه ها باشد.
كاربرد شلف ها
مسئله اي كه در مورد شلف هاي امروزي وجود دارد عدم وجود محدوديت در فضاي نگهداري آنهاست. شما مي توانيد از لابي و پذيرايي گرفته تا حمام و سرويس بهداشتي از شلف ديواري استفاده نماييد.
شلف ها به دو دسته ثابت و متحرك تقسيم مي شوند. شلف ثابت سطحي است كه در زمان ساخت و ساز با كمك وسايل مربوطه ساخته مي شود و در انتها نيز با مصالحي مثل گچ، سنگ و چوب پوشش مي يابد.
شلف متحرك نيز سطحي است كه معمولا شكل دكوراتيوي داشته و علاوه بر كاربردي كه دارند به زيبايي ديوار نيز كمك مي كنند. اين نوع شلف ها از جنس هاي متفاوتي مثل گچ، پلي استر، چوب، فلز و يا به شكل تركيبي ساخته مي شوند.
منبع:استوديوحجم